Πέρα αφήνω τα μάτια μου σαν από έξω τα μέσα να κοιτάζω. Εδώ περπάτησα αληθινούς αιώνες. Κι άγγιξα ιστορία, που ακούμπησε εξελίξεις στις γωνιές που κοιτώ. Μια στάση στο δικό μου χρόνο. Κυκλοφορία που ανεβοκατεβαίνει σκαλιά αναζητώντας. Στέκεται σε χειροτεχνήματα μετρώντας διάρκεια σε άπειρες χάντρες. Κεχριμπάρι σκαλιστό ψηλαφώ και διαβάζω. Εικόνες ιεροπρεπώς σιωπηλές το πιο βαθύ εντός αισθαντικά προκαλώντας. Εφαπτόμενες στιγμές κόσμων. Αναπάντητων.