...δε νιώθεις κάποτε πως όλο γέρνει η ζυγαριά όποιον ορίζοντα κι αν ονομάσεις δικαιοσύνη; αλλάζεις μοίρες στον κόσμο σου, κλίσεις ή κλήσεις, αντιστροφή αναζητώντας... και γυρνάνε όλα μαζί, κρατώντας σταθερές γωνίες... παιχνίδια των αξόνων... τετμημένες και τεταγμένες θέσεις γης...

...στην άκρη των αιώνων η στάση των στιγμών
θέα τ’ απέραντου ωραίου

το πιο μαζί πλάι
βουτάς σ’ όλη τη θάλασσα
νιώθεις σύγκορμο δέος συναπάντημα
κι ανοίγει άλλος κόσμος...