Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007




Φτιάχνεις το δάκρυ σου, νερό ζωής. Τον πόνο σου γλυκιά ανάσα. Στο πιο βαθύ σκοτάδι σου, φωτός ουσία τίκτεις, στόλισμα της ελπίδας. Κι όλο Αγάπη ντύνεσαι. Ζωή γεμάτη εντός σου. Κοιτώ σε, αλλοίωση ουρανού! Κοιτώ σε, το φως του Ήλιου! Σε ακουμπώ; φως γίνομαι! Μέσα μου κλείνω; Λάμπω!