Η κίνηση της στάσης. Οι διαδρομές και οι φλυαρίες του dt. Με το κορμί ακίνητο. Τα μάτια παντού. Το χρόνο ζαλισμένο. Κι όνειρο του ονείρου η σκέψη κι η καρδιά να πηγαίνει, να ζει, να αγγίζει, να χορταίνει και αγάπη να μιλά. Να μαζεύει τους χρόνους και τους τόπους, ανθρώπους και ζωές, σε ένα μυστήριο ένα. Να υπάρχει σε όλα και σε κανένα. Να βρίσκεται εδώ και αλλού να είναι. Η φυγή της παρουσίας, τόσο δυνατή στην έξοδο του δευτερολέπτου. Κόσμος, που κόσμους ανταμώνει και μυστήρια Μαζί έχει. Κι όταν ένα κάτι, από τον έναν κόσμο στον άλλο πίσω τη φέρει, αλλιώς έρχεται. Αλλιώς στέκει. Γυρνά και ακόμα πηγαίνει, ταξίδι αδιάκοπο, ως το αιώνιό της. Κι όλο να ξανακλέψει τη στιγμή κι αλλιώς να είναι. Κι εκεί και εδώ!