...ψάχνω το σενάριο της πάνινης σκηνής μου

να κατοικήσω σε μια παράσταση χωρίς σκηνοθεσία

πλιτς πλατς στα λιμνάζοντα να αναπηδούν οι σιωπές

θα ξεπ-λυθεί η ιστορία;...

πάνω σε άμμο αφήνω σημ-άδια

γράμματα σκούρα με κάποιες σκιές

γερνούν οι σελίδες

καθώς γλιστρούν οι στιγμές

οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εποχές

...η μεγάλη είσοδος των στιγμών

εξαπτέρυγα σιωπών

και επιτάφιος λέξης...

πλάγιες σκέψεις

Λέξεις κομμένες στα δύο,

γ-ράμματα να συγκρατούν τη σιωπή, μην πέσει και σπάσει το κρύσταλλό της,

χάσει έτσι για πάντα τη διαφάνεια της και κολ-λημένη δοκιμάσει 

μια παραμόρφωση ελευθερίας.